Πώς γίνεται η διάγνωση του αυτισμού

 Η διάγνωση του αυτισμού πραγματοποιείται από παιδοψυχιάτρους, παιδονευρολόγους και παιδίατρους Αναπτυξιολόγους. Γενικώς, αποφεύγεται να δίδεται η διάγνωση σε πολύ μικρή ηλικία, μιας και η παρουσία ή απουσία των διαγνωστικών κριτηρίων δεν είναι ξεκάθαρη. Γι’ αυτό τον λόγο ειναι πολύ σημαντική η επιμονή του γονέα να παρατηρεί και να προβληματίζεται για πιθανές ανησυχητικές εκδηλώσεις του παιδιού ήδη από την βρεφική ηλικία.

• αποκλίνουσα κοινωνική προσέγγιση και αποτυχία αμφίδρομης συνομιλίας (διάλογος)
• μειωμένη μετάδοση ενδιαφερόντων και συναισθημάτων
• αποτυχία έναρξης, διατήρησης ή ανταπόκρισης σε κοινωνικές αλληλεπιδράσεις
• ελλείμματα σε συμπεριφορές μη λεκτικής επικοινωνίας όπως είναι η βλεμματική επαφή, η στάση του σώματος ή οι εκφράσεις του προσώπου
• δυσκολία δημιουργίας φιλικών σχέσεων ή και απουσία ενδιαφέροντος για τους συνομηλίκους
• δυσκολία προσαρμογής της συμπεριφοράς στις διαφορετικές κοινωνικές καταστάσεις

• παρουσία στερεότυπης ή επαναλαμβανόμενης κίνησης, χρήσης αντικειμένων ή ομιλίας (για παράδειγμα το παιδί κινεί επαναλαμβανόμενα και στερεοτυπικά τα άκρα του, κάνει «σβούρες» με το σώμα του, ασχολείται έντονα με «μέρος» αντικειμένων, πραγματοποιεί παθητικές επαναλήψεις λέξεων/προτάσεων)
• επιμονή σε ντροπαλότητα
• επιμονή σε ρουτίνες και τήρηση συνηθειών με τελετουργικό τρόπo (το παιδί θέλει να πραγματοποιεί καταστάσεις με συγκεκριμένο τρόπο και σε περίπτωση μη τήρησης αυτών προκύπτουν εκρήξεις θυμού)
• συγκεκριμένα ενδιαφέροντα που αποκλίνουν σε ένταση
• ασυνήθιστη αντίδραση στα αισθητηριακά ερεθίσματα που λαμβάνει από το περιβάλλον του, για παράδειγμα μπορεί να παρουσιάσει προσκόλληση σε φώτα, κίνηση, ήχους, γεύσεις, υφές, οσμές ή αποστροφή προς αυτά, απάθεια σε θερμοκρασία ή πόνο κ.α.