Πολλοί γονείς πιστεύουν ότι τα όρια είναι η γνωστή σε όλους μας τιμωρία. Επομένως, θεωρούν ότι όσο πιο αυστηροί είναι με τα παιδιά τους τόσο καλύτερα αποτελέσματα θα υπάρξουν κυρίως σε επίπεδο συμπεριφοράς. Για τον λόγο αυτό τείνουν να φωνάζουν, ν’απειλούν και να χρησιμοποιούν βίαιους τρόπους προκειμένου να μπορέσουν να διαχειριστούν οποιαδήποτε μη κοινωνικά αποδεχτή δράση ή αντίδρασή τους. Τα όρια όμως δεν έχουν ανάγκη την ένταση για να γίνουν κατανοητά και αφομοιώνονται ακόμη κι όταν τα μεταφέρουμε στα παιδιά με ήρεμο και απόλυτα φυσιολογικό τρόπο.
Κανένα όριο δεν μπορεί να υφίσταται εάν πρώτα δε βεβαιωθούμε ότι και οι δυο γονείς επιτρέπουν αλλά και απαγορεύουν τα ίδια ακριβώς πράγματα. Για τον λόγο αυτό καλό θα ήταν να προηγείται μια συζήτηση ανάμεσα στο ζευγάρι ή/και με τα άτομα που φροντίζουν το παιδί έτσι ώστε να υπάρχει μια κοινή γραμμή.
Επιπλέον, τα όρια χρειάζεται να είναι σταθερά, δηλαδή δεν πρέπει ο γονιός για την ίδια συμπεριφορά τη μια να είναι αυστηρός και την άλλη ανεκτικός διότι το παιδί λαμβάνει διπλά μηνύματα, θεωρεί ότι το ίδιο βάζει τους κανόνες και μπορεί να τους αλλάξει όποτε θελήσει καθώς επίσης επικρατεί μια σύγχυση στο μυαλό του σχετικά με το τι είναι σωστό και τι όχι.
Στο σημείο αυτό αξίζει ν’ αναφερθεί πως τα όρια παρέχουν ασφάλεια. Πολύ συχνά παρατηρούμε παιδιά αλλά και εφήβους οι οποίοι παραπονιούνται πως οι γονείς τους αδιαφορούν γι’αυτούς κάτι το οποίο απορρέει από το γεγονός ότι οι γονείς είναι κυριολεκτικά ή μεταφορικά απόντες. Αυτό σημαίνει ότι βάζοντας όρια, το παιδί ή ο έφηβος αποκτά αξία διότι κάποιος ασχολείται μαζί του. Φυσικά τα όρια θα πρέπει να είναι λογικά και να μη ζητάμε από τα παιδιά κάτι που δε γνωρίζουν ή κάτι στο οποίο αντικειμενικά δεν μπορούν την εκάστοτε χρονική στιγμή ν’ανταπεξέλθουν.
Σημαντικοί βοηθοί για την εγκαθίδρυση των ορίων αποτελούν οι ενισχυτές της σωστής συμπεριφοράς. Πρόκειται για τα μέσα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν (λεκτικά ή/και υλικά) με στόχο να επιβραβεύσουμε ένα παιδί. Αφού λοιπόν έχει προηγηθεί εκ μέρους του η σωστή συμπεριφορά άμεσα το ενισχύουμε με κάτι που θα του δώσει δύναμη να συνεχίσει την προσπάθειά του προσφέροντάς του ένα γλυκό βλέμμα, μια αγκαλιά, ένα χάδι, ένα φιλί, μια βόλτα, το αγαπημένο του φαγητό, ένα παιχνίδι (δε χρειάζεται να είναι μεγάλης αξίας) και οτιδήποτε άλλο μπορεί να το κάνει να νιώσει όμορφα.
Συχνά οι γονείς ρωτούν τι μπορούν να κάνουν στην περίπτωση που το παιδί δε συμμορφώνεται με τους κανόνες. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πως υπάρχουν κάποιες φυσικές συνέπειες τις οποίες οι γονείς καλούνται να επιβάλλουν. Όμως, θα πρέπει πριν ακολουθήσουν οι συνέπειες, να έχουμε ήδη ενημερώσει το παιδί σχετικά με το είδος των συνεπειών καθώς και να του τις έχουμε υπενθυμίσει τουλάχιστον δυο φορές πριν τις εφαρμόσουμε. Αυτό κρίνεται απαραίτητο διότι τα παιδιά μπορεί να ξεχάσουν κάτι που έχει ειπωθεί, μπορεί να δυσκολεύονται ν’αντιληφθούν και να ερμηνεύσουν ορθά μία κοινωνική κατάσταση ή ακόμη και να χρειάζονται περισσότερο χρόνο προκειμένου να μπορέσουν ν’αφομοιώσουν κάποιες πληροφορίες. Αυτό που αναμφισβήτητα βοηθάει είναι η μάθηση μέσω μίμησης δηλαδή να παρατηρούν μία σωστή συμπεριφορά των μεγάλων και να προσπαθούν να πράξουν ανάλογα.
Συνοψίζοντας, εάν ενισχυθεί η σωστή συμπεριφορά, περιορίζεται σε ένταση αλλά και σε συχνότητα η παραβίαση των ορίων. Αρκεί να σταθεί κάποιος στο ύψος του παιδιού και να του περιγράψει με αγάπη και ενδιαφέρον τι περιμένει από εκείνο. Μέσα από τη δημιουργία μιας φροντιστικής και υγιούς σχέσης όλα μπορούν να βελτιωθούν.
ΤΗΛ : 2104004343 
info@tapaidialegei.gr
